بررسی حساسیت کانترست و میدان بینایی در بیماران گلوکوم زاویه باز

هدف: بررسی ارتباط بین حساسیت کانترست و میدان بینایی در گلوکوم زاویه باز روش بررسی: در این مطالعه به بررسی60 فرد (120 چشم) دارای گلوکوم زاویه باز(Primery Open Angle (Glaucoma; POAG و40 فرد (80 چشم) نرمال در محدوده سنی60-30 سال که حدت بینایی20/40 یا بهتر داشتند پرداخته شد. نقایص میدان بینایی افراد با استفاده از شاخص‌های(Mean Deviation; MD) و(Pattern Standard Deviation; PSD) پریمتری اتومات Humphrey و حساسیت کانترست (Contrast) با استفاده از شاخص‌های MichelsonوWeber) آزمایش کانترست فر ایبرگ اندازه‌گیری شد. میدان بینایی با استفاده از برنامه تمام آستانه 24-2 با استفاده از دستگاه پریمتری Humphrey انجام شد. پس از جمع‌آوری داده‌ها، اطلاعات بدست آمده از طریق روش‌های آماری توصیفی و تحلیلی آنالیز گردید. یافته‌ها: در ارزیابی مقادیر بدست آمده از آزمایش حساسیت کانترست، در افراد گلوکومی میزان کمی معیارMichelson و Weber در مقایسه با افراد نرمال بیشتر بود که بیانگر کاهش میزان حساسیت کانترست در افراد گلوکومی است. ارتباط معنا‌داری (0/001=p، 0/289=r) بین متغیر MD (نمایانگر صدمات منتشر) با  Michelsonو نیز MD با (0/001=p، 0/302- =r) Weber برقرار است، اما این ارتباط در مورد متغیر PSD که در بیماران گلوکومی نمایانگر صدمات موضعی است صدق نمی‌کند. نتیجه‌گیری: در بیماران گلوکوم زاویه باز با حدت بینایی20/40 یا بهتر، بین کاهش حساسیت کانترست با افزایش نقایص میدان بینایی ارتباط قابل ملاحظه‌ای وجود دارد. به نظر می‌رسد همین کاهش حساسیت کانترست می‌تواند علت شکایت بیماران گلوکومی از بینایی ضعیف علیرغم حدت بینایی نرمال آنان باشد. ارتباط این یافته مبین آن است که می توان آزمونهای موثرتری برای تشخیص این بیماری گلوکوم انجام داد.